Harry Potter เมื่อผีเสื้อกระพือปีก

ร่างขาวซีดอันองอาจของจอมมารผู้บ้าคลั่งกำลังจะตายลงด้วยคาถาปลดอาวุธโง่จากเด็กอายุสิบเจ็ด ในหัวของเขาหลายสิ่งมากมายทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมาช่างสูญเปล่าเสียจริงกับการตามฆ่าเด็กชายกระจอกงอกง่อย ร่างของเขาล้มลงกระแทกพื้นพร้อมกับสติและลมหายใจที่หมดลง

เสียงโห่ร้องดังสนั่นจากชัยชนะของเด็กชายผู้รอดชีวิตที่ล้มจอมมารได้ จะไม่มีอีกแล้วโวลเดอมอร์ที่ใคร ๆ ก็หวาดกลัว จะเหลือแค่โลกเวทมนตร์ที่แสนสงบสุขต่อจากนี้ไปอีกนานเท่านาน

ร่างของเด็กหนุ่มบนเตียงสี่เสาสีขาวสลับดำค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาเขามองไปรอบตัวว่าเขาอยู่ที่ไหน บรรยากาศที่แสนคุ้นเคยเหมือนตอนสมัยที่เขาเรียนไม่มีผิด เกิดอะไรขึ้นเขาเพิ่งจะตายไปเพราะน้ำมือของเจ้าเด็กพอตเตอร์แต่ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ มือแกร่งควานไม้กายสิทธิ์จากหัวเตียงใต้หมอนที่เขาชอบเก็บมันไว้ประจำสัมผัสที่คุ้นเคยถูกส่งเป็นกระแสความอบอุ่นมาที่ฝ่ามือไม่ผิดแน่นี่คือไม้ของเขาอย่างแน่นอน เมื่อหยิบไม้ขึ้นมาได้ก็เสกคาถา "ลูมอส" เสียงไฟขาวนวลจากปลายไม้กายสิทธิ์สว่างจ้าไปทั่วหอพัก ที่นี่คือหอสลิธีรินแน่ไม่มีผิดแต่มันดูไม่เหมือนสมัยที่เขาเรียนสักนิดดูแปลกตา เสียงโวยวายจากใครสักคนในห้องดังขึ้น

"โอ้ยให้ตายเถอะ!!ริดเดิ้ลช่วยดับไฟได้ไหมหนังสือไม่ต้องอ่านแล้ว!!"

เขามองไปที่เตียงเจ้าของเสียงยานคางปกติที่ตรงนั้นจะเป็นของอะบราซัสแต่คนที่นอนอยู่ตรงนั้นไม่ใช่ดูแตกต่างความรู้สึกไม่เหมือนกัน เป็นเด็กผมบลอนด์ซีดเหมือนกันแต่ผมสั้นเขารู้ว่านั้นไม่ใช่อะบราซัส เขามองไปอีกฝั่งของเตียงเห็นร่างของเด็กตัวอ้วนกลมสองคนกำลังนอนหลับอุตุใครกัน 

ที่นี่ที่ไหนว่ะเนี่ย....แล้วเกิดห่าอะไรขึ้นวะ!!!

#ทอมผู้หลงถิ่น